R&M 1 maart 2016

Ruim vijf jaar geleden zette de provincie Limburg de eerste stappen voor een Limburgs paardensportplan. Limburg moest paardensportprovincie nummer 1 worden in Nederland. In weerwil van de economische crisis is dat voor een belangrijk deel gelukt. Er wordt naar schatting ruim 185 miljoen euro per jaar omgezet in de Limburgse paardenhouderij.

Adrie van Oerle uit Panningen is bij Aelmans Adviesgroep in Baexem onder andere verantwoordelijk voor financieel-economische adviezen aan paardenhouders in Limburg. Daarnaast is hij actief fokker en bestuurder. „Vanaf het begin zijn we betrokken bij veel initiatieven met paarden in het buitengebied.We zien de paardensector als een belangrijke nieuwe drager van de economie in het buitengebied, waar de traditionele veehouderij het moeilijk heeft.”

Deze visie wordt onderstreept door Jan Janssen van de stichting Limburg Paardensport, de organisatie die in samenwerking met de sector zelf, onderwijs, sport en overheden de paardensector versterkt. Volgens van Oerle is de paardensector in Nederland de tweede sporteconomie na het betaald voetbal. En binnen Nederland is Limburg een van de meest actieve provincies. Er is recentelijk voor meer dan 50 miljoen euro geïnvesteerd in de sector. En namens de stichting Limburg Paardensport spreekt voorzitter Janssen van een geschatte omzet van 200 miljoen euro op jaarbasis.

Banken zien in de paardensport meer risico, omdat er meer emotie bij komt kijken

,,Officiële cijfers ontbreken nog, maar de paardenhouderij is de sector in Limburg die volgens ons het sterkst groeit. Met een percentage van tussen de 5 en 10 procent.” Van Oerle wijst erop dat de sector het vooral van private investeerders moet hebben. „In gemeenten als Peel en Maas,Weert en Nuth bijvoorbeeld wordt ook met subsidie gewerkt, maar bedrijven in de paardensector moeten gemiddeld 50 procent eigen geld meenemen om investeringen gedaan te krijgen waar het in de reguliere landbouw om 20 tot 30 procent gaat. Banken zien in de paardensport meer risico, omdat er meer emotie komt kijken bij het houden van paarden dan in de reguliere veeteelt.”

Des te opmerkelijker is het succes van de sector.

Van Oerle: „De komende decennia verwacht ik dat de paardenhouderij in ons land de voorsprong die er is op het gebied van fokken van dressuur- en springpaarden zal vasthouden. Er zijn nu eenmaal niet zo veel gebieden in de wereld waar paarden worden gefokt op topniveau. En de vraag stijgt mondiaal. China en Rusland hebben niet de knowhow om zelf paarden te fokken en zijn dus aangewezen op topfokkers en -handelaren. Daarvan zijn er alleen al in Limburg een stuk of twintig.”

In feite zeggen de deskundigen dat Noord-Limburg het epicentrum is van de hippische sector in Nederland. Alle schakels zijn vertegenwoordigd, van paardenfokkers tot transporteurs. Met het Equestrian Centre De Peelbergen heeft de regio bovendien een uithangbord van formaat. Zuid-Limburg is het terrein voor eventing en kent een aantal snel groeiende maneges. In Midden- Limburg ten slotte zijn nog niet alle ambities die de provincie vijf jaar geleden in het paardensportplan heeft neergelegd van de grond gekomen. Springbondscoach Rob Ehrens uit Echt start een nieuw bedrijf in Weert. Die gemeente heeft ambities voor een hippische campus. De onderwijscomponent daarin moet nog vorm krijgen.

Ondertussen profiteren veel ondernemers in Limburg van een opgaande trend. En dat geldt niet alleen voor een paardenfokker en -handelaar als Paul Hendrix in Kessel die een flink deel van de duizend toppaarden die jaarlijks vanuit Limburg worden verkocht voor zijn rekening neemt. Een pensionstalhouder en paardentrainer als Jos Bemelmans in Hulsberg werkt - net als elders in de provincie - noodgedwongen met wachtlijsten. Ook de internationale paardentransporteur Horse Service International in Meterik groeit maar door en exporteert drieduizend paarden per jaar naar landen in Azië, het Midden-Oosten, Afrika, en Latijns- Amerika.
Bron;LD