R&M 6-11-2019

Niet alleen als automobilist pas je je weggedrag aan, aan de weersomstandigheden. Ook wanneer je met je paard op pad gaat dien je dit te doen, of je er nu op- of achter zit.

Ervaren natuurruiters weten allemaal wel dat dat niet alleen geldt bij sneeuw en ijs, maar dat modder, nat gras en bladeren een bospad spekglad kunnen maken.

Minderervaren ruiters staan er doorgaans totaal niet bij stil staan dat ook Paardlief onderhevig is aan zwaartekrachtwetten en verwachten dat zijn 4 benen te allen tijden garant staan voor stabiliteit.

Het tegendeel is echter waar want als onervaren ruiter ontbeer je doorgaans nog een onafhankelijke stabiele zit, waardoor je je paard juist sneller uit balans zal brengen.

Tempo aanpassen want Glibber en Gladheid zijn in herfst en winter steeds aanwezig. Vallend blad zorgt dat onderliggende modder en plassen vaak aan het zicht worden onttrokken. Na een koude nacht maakt een laagje rijp bladeren, gras en zand soms spekglad. Zaak dus om steeds vooruit te kijken hoe het pad erbij ligt. Bij twijfel tempo geleidelijk terug nemen, want een noodstop kan wel eens ‘n noodlottige stop worden.

Onervaren paarden hebben meer moeite om het evenwicht te bewaren, dan een ervaren ros die gewend is aan wisselende terreinomstandigheden.

Paarden die van jongs af aan de hele dag in de wei lopen en met elkaar kunnen ravotten leren spelenderwijs handig en lenig om te gaan met hun lichaam. Hun soortgenootjes die grotendeels op stal staan hebben geen of veel minder gelegenheid om hun fysieke vaardigheden te bekwamen. Zij zullen zich onder moeilijkere terreinomstandigheden vanzelfsprekend een heel stuk minder goed kunnen redden. Zeker wanneer ze topzwaar zijn met ook nog een (onervaren) ruiter op de rug.

Hoefijzers zijn glijijzers en worden beter vervangen door hoefschoenen. Die zijn beter voor het hoefmechanisme en je paard draagt ze slechts wanneer er noodzaak toe is.  Door de structuur van de zool bieden hoefschoen sowieso meer grip dan hoefijzers, maar wanneer de omstandigheden erom vragen ( bij modder, nat gras of sneeuw) dan zijn er hoefschoenen verkrijgbaar waar, net zoals bij hoefijzers voor meer grip stiften (kalkoenen) ingedraaid kunnen worden. Een paard op blote voeten heeft over het algemeen een goede grip. 

Variatie in omgeving en tempo tijdens je ritten is belangrijk. Het gebeurt nogal eens dat steevast dezelfde paden worden gebruikt voor een stevige draf of (ren-)galop. Paarden weten daardoor al vooraf dat ze op dat pad lekker ‘los’ mogen en worden bij dat vooruitzicht behoorlijk enthousiast en de kans is groot dat je paard het initiatief geheel overneemt. Ligt zo’n pad door regen, rijp of bladeren er glibberig bij dan kan die stevige draf of ‘ongecontroleerde’ galop leiden tot glij- en zelfs valpartijen. Het is daarom van belang om je paard te traint steeds gehoorzaam en afwachtend te zijn aan jouw hulpen. Ondanks de verleiding om bij het betreffende pad aan te galopperen, is het raadzaam om hier met regelmaat ook in andere gangen verschillende tempo’s te rijden en te herhalen tot dit met een los teugeltje kan.

Veel rijden in de natuur door gevarieerd terrein en onder alle mogelijke omstandigheden zijn een uitermate goede training voor ieder paard om ontspannen en op ‘eigen benen’ te leren lopen.

Paardrijden in de natuur mag best een beetje avontuurlijk zijn. Zolang je je aanpast aan de omstandigheden zal je paard tonen dat hij een uitstekende 1pk 4x4 aangedreven terreinberijder is.